گروه بیهوشی تخصصی

انواع پوزیشن‌های جراحی

حالت بر پشت خوابیدن را اصطلاحاً  طاق‌بازمی‌گویند.

قرارگیری طاق‌بازبه :( Supine position) متداول‌ترین وضعیت در اعمال جراحی می‌باشد. بیمار به حالت صاف بر روی پشت قرار می‌گیرد در حالی که کف دست‌های وی در طرفین قرار گرفته باشد. زاویه? دستها با تخت نباید بیش از 90 درجه باشد لازم است ذکر شود که نقاط دارای انحناء، مانند پشت زانو و پشت مچ پا باید بوسیله بالشتک‌های کوچکی پر شود تا ازوارد آمدن فشار به عروق و اعصاب آن نواحی جلوگیری شود، همچنین می‌توان با قرار دادن یک بالش کوچک در زیر سر، امتداد ستون فقرات را حفظ نمود

در عمل آپاندکتومی (برداشتن کامل آپاندیس)، ماستوکتومی (برداشتن بافت پستان)، عمل قلب باز، عملهای چشمی و عملهای جلوی قفسه? سینه بیش‌ترین کاربرد را دارد.

نقاط تحت فشار:

·         پس‌سر، شانه‌ها، مهره‌های گردنی، استخوان خاجی، دنبالچه، پشت زانو و ناحیه پشتی مچ پا فشار زیادی را تحمل می‌کنند.

·         در صورت امکان باید نقاط تحت فشار را با یک پد مخصوص یا بالشتک‌های کوچک، محافظت کنیم تا سطح تماس با تخت افزایش بیابد.

• توجهات فیزیولوژیک
• دراین وضعیت دستگاه تنفس دچار مشکل می‌شود چراکه حجم دم و بازدم کمتراز وضعیت ایستاده است.
• حجم خون وارده به قلب افزایش یافته، در نتیجه حجم خروجی هم افزوده می‌شود بنابراین این وضعیت در بیماران چاق و دارای مشکل قلبی می‌تواند باعث نارسایی قلبی شود.

منابع:

1.    مقدمه‌ای بر تکنولوژی جراحی/فاطمه قارداشی/1389

2. مجیدی، سیدعلی. مهارت‌های بالینی کار در اتاق عمل. چاپ اول

3.   گلدمن، ماکسین. «2». در راهنمای جامع اتاق عمل. ترجمه? خوش تراش، مهرنوش. رستم‌نیا، لیلی. اصغری، الناز. قوی، آرزو. چاپ آیکان. انتشارات صبورا، 1392. ص38.. شابک ‎9786006342481.

4.  لطفی، مژگان. انتظار، صمد. راهنمای جامع پرستاری اتاق عمل. نشرجامعه‌نگر. شابک:1–0–94805–964